Vanaf het Van Bergenplein, per nagenoeg volle bus, ging het, om (zoals afgesproken) 09.30 uur precies, richting Flipje-stad Tiel. Want daar, in de Betuwe, werd weer een groot(s) smartlappenfestival georganiseerd. Zo’n vierentwintig koren meldden zich aldaar om, na ontvangst van lunchpakketten en consumptiebonnen (ja dat hoort er ook bij) hun kunne te gaan tonen aan het publiek op de vele, door de hele stad verspreide podia.
Het Zwanentranenkoor, voor het eerst hier aanwezig, kweet zich van haar taak. Gedisciplineerd werd onder leiding van dirigent Nanny Kramers prima sámen gezongen. Er werd goed gekeken en gereageerd op de, al dan niet ‘kleine’, aanwijzingen van haar en goed geluisterd naar de accordeonisten. Want, zo weten ‘ze’ wel: alleen sámen kom je tot een goed resultaat. Dat er soms wel eens een nootje verkeerd valt of te beluisteren is, dat gebeurd bij de grootste koren en/of orkesten en is vanzelfsprekend acceptabel. Maar het goede en bétere samenspel is de winst voor koor en publiek!
Jammer overigens dat het weer weer eens niet mééwerkte daar in Tiel. Het meeste publiek was op de markt onder de parasols en tentdaken te vinden. Bij de optredens van de diverse koren, bestond het publiek meestal slechts uit leden van de eerder optredende koren of van leden van koren die na dit optreden aan de bak moesten. Dat was jammer, voordeel was wel dat die luisteraars weer wel kénners waren, ervaringsdeskundigen dus zogezegd. En die waardeerden het optreden van Het Zwanentranenkoor ten zeerste.
De repertoirecommissie had weer voor een zeer gevarieerd programma gekozen, dus de luisteraars kregen mooie evergreens te horen, gevolgd door een mooi luister- of meezinglied. Er werden door het koor ook een paar, van de dit jaar, nieuw ingestudeerde nummers gezongen. En ook die gingen ‘lekker’ en nagenoeg zonder foutjes. De samenwerking tussen zangers/-essen en de accordeonisten gaat steeds beter lopen. Opvallend snel zijn de twee nieuwe muziekanten opgenomen in de groep en hebben zich aangepast aan de grote groep zangers-/essen achter zich. Ook dat is een compliment waard en mag dus wel eens vernoemd worden. Na de prijsuitreiking en de samenzang toog het koor weer voldaan huiswaarts.
En vanaf nu staan de repetities volledig in het teken van het grote jaarlijkse WINTERCONCERT IN DE KSE. Want op VRIJDAG 13 DECEMBER wordt dat traditionele concert weer gepresenteerd. Ook dit jaar weer samen met het WMK, (het Klundertse “Westhoeks MannenKoor”). Voorgaande jaren heeft uitgewezen dat deze ‘ wat vreemde combinatie’ voor een groot succes zorgt. Nadere info hieromtrent kunt u t.z.t. weer op deze plaats vinden. Maar noteer alvast die 13e december in uw agenda!
Alweer is ons een koorlid ontvallen…
Op 1 januari 2015 is Anita als bij ons koor van start gegaan. Bescheiden als zij was, stelde zij zich op achterin het koor, in die lange rij Hoge Sopranen en kweet zij zich, vanaf het begin, van haar taak. Onopvallend maar wel degelijk aanwezig met haar mooie stem. Vriendelijk, met steeds die lach in haar ogen.
Zij was er ook bij als er weer eens een kooractiviteit zou plaatsvinden en er vrijwilligers gevraagd werden om in een commissie plaats te nemen. Ze was dan zo’n stille kracht op de achtergrond maar toch duidelijk aanwezig in die werkgroep bij de voorbesprekingen en daadkrachtig bij de uitvoerende taken. Natuurlijk ook bij de optredens liet zij zich zien en horen.
Soms, enkele maanden geleden nog pas, misten we haar wel eens bij de repetities. Vermoeid vertelde zij dan. Maar enige tijd en vele onderzoeken later, vertelde ze dat ze ernstig ziek was. In het begin was zij nog wel steeds zoveel mogelijk bij de repetities aanwezig en was ze vol goede moed. Maar soms was ze er dan plots weer eens niet en van lieverlede ontbrak zij regelmatiger. Daarna gaf ze aan dat het repetitiebezoek te zwaar werd en wisten wij dat het helemaal niet goed ging. We kregen daarna te horen dat het snel achteruit ging en begin deze week kregen wij helaas het bericht dat zij was overleden. Zo jong nog en zo snel… Zaterdag de 21e september nemen wij afscheid van haar.
Wij verliezen in haar een trouw en plichtsbekwaam lid. Zij zal in onze gedachten blijven. Wij danken haar dat wij haar hebben mogen leren kennen en voor wat zij voor ons koor heeft betekend.
Wij wensen haar familie heel veel sterkte toe met de verwerking van dit verlies.
Bestuur en leden van Het Zwanentranenkoor.